Στο προστατευτικό οικοσύστημα της Λομβαρδίας έχει φτιάξει ένα άσυλο ανεπιθύμητων. Ένα μέρος που όποιος πάει εκεί αναζωογονεί τα κύτταρα του, νιώθει μία παράξενη, πρωτόγονη ευεξία.
Ένα περιβάλλον που ωθεί τον καθένα να βγάλει τον καλύτερο εαυτό του, μακριά από την πίεση, το άγχος, το πρέπει που υπάρχει στις αστικές μεγαλουπόλεις και τις βαριές φανέλες.
Εκεί, στο Μπέργκαμο συντελείται ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό πείραμα, πίσω από το οποίο κρύβεται η ιδιοφυΐα που λέγεται Τζιάν Πιέρο Γκασπερίνι.
Υπό μία έννοια έφτιαξε αυτό που του έλειπε. Έφυγε από τις ακαδημίες της Γιουβέντους και άντεξε μόλις τρεις μήνες στο Μιλάνο και τον «ηλεκτρικό» πάγκο της Ίντερ.
Λάτρης της ιταλικής επαρχίας, του καθαρού αέρα, του μόχθου και της βιοπάλης βρήκε στην Αταλάντα την πρώτη ύλη που ήθελε για να στήσει από το μηδέν τη δική του ποδοσφαιρική πρόταση σε όλη την ολότητά της.
Η «Θεά», όπως την αποκαλούν στην Ιταλία, είναι το απόλυτο παράδειγμα προς μίμηση. Μία ομάδα που από κομπάρσος μεταμορφώθηκε σε πρωταγωνιστή, αξιοποιώντας το όραμα, την οργάνωση και την πίστη στο πλάνο.
Μία ομάδα με τις κορυφαίες ίσως ακαδημίες στη χώρα, εκπληκτικό τμήμα scouting, μία μηχανή παραγωγής υπεραξίας, με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ταυτότητα και ύφος στο γήπεδο.
Η πρώτη μεγάλη version της ήταν απολαυστική. Ο Γκασπερίνι κατάλαβε ότι το εγχείρημα «ταβάνιασε» και εκποίησε τα πάντα έγκαιρα: Παπού Γκόμες, Ίλιτσιτς, Ζαπάτα, Γκόσενς, Μέλε, Μουριέλ, Φρόιλερ, Χάτεμπερ, πουλήθηκαν οι πάντες και τα πάντα, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η δεύτερη version, που είναι ακόμα πιο απολαυστική.
Στουτγκάρδη – Αταλάντα στοίχημα
Η Αταλάντα ουσιαστικά ανακατασκεύασε μόνη το γήπεδο της μέσω των εσόδων της και το έκανε δίχως να παραμελήσει το αγωνιστικό κομμάτι. Τι να παραμελήσει;
Με μία μαγική πορεία που είχε αποκορύφωμα το ιστορικό 0-3 στο Άνφιλντ επί της Λίβερπουλ και το ασύλληπτο 3-0 στον τελικό επί της Μπάγερ Λεβερκούζεν, η Αταλάντα κατέκτησε πέρσι το Europa League, έχοντας ως βάση αυτή τη συνταγή με τους τρεις πίσω, που ο Γκασπερίνι λάνσαρε σε όλη την Ευρώπη before it was cool.
Είπαμε στον πρόλογο για το «άσυλο ανεπιθύμητων» που βρίσκουν τον εαυτό τους στην Λομβαρδία. Ο Αντεμόλα Λούκμαν άλλαξε πέντε ομάδες ως δανεικός και στην Αταλάντα έγινε υποψήφιος για τη Χρυσή Μπάλα.
Ο Μάριο Πάσαλιτς ήταν ο αιώνιος δανεικός της Τσέλσι πριν βρει καταφύγιο στην Λομβαρδία. Ο Ντε Κέτελαρε απέτυχε στην Μίλαν και εδώ είναι ασταμάτητος.
Τόσα και τόσα παραδείγματα: ο Τζανιόλο, ο Ρετέγκι, ο Κολάσινατς, ο Σκαμάκα, ο Τζαπακόστα. Η λίστα όσων ανασταίνονται με την φανέλα της είναι ατελείωτη.
Η Αταλάντα δεν επηρεάστηκε, ούτε όταν δύο από τις κολόνες της, ο Τζιανλούκα Σκαμάκα και ο Τζόρτζιο Σκαλβίνι τέθηκαν νοκ-άουτ για όλη την σεζόν με ρήξη χιαστού.
Μία ομάδα που ξέρει να αναγεννάται από τις στάχτες της και να βρίσκει λύση σε κάθε πρόβλημα.
Την Κυριακή έδωσε μία ακόμα μεγάλη ποδοσφαιρική παράσταση με το αγαπημένο της σκορ, αυτό το συμβολικό 3-0. Υποχρέωσε ακόμα και το δύσκολο κοινό του Σαν Πάολο να τη χειροκροτήσει, πλησίασε την κορυφή και την Νάπολι στους τρεις βαθμούς και δεν το κρύβει: φέτος θα πάει για το πρωτάθλημα.
Είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο δίνεται αουτσάιντερ από τις στοιχηματικές εταιρίες στην αναμέτρηση με τη Στουτγκάρδη. Tο draw no bet της, που μπορεί να βρει κανείς στο 2.10 στην Bet365 είναι ό,τι πρέπει για τα προγνωστικά στοιχήματος.
Α, και κάτι τελευταίο. Την τελευταία φορά που ο Αντεμόλα Λούκμαν βρήκε μπροστά του γερμανική άμυνα (αυτή της Μπάγερ Λεβερκούζεν), έγινε ο πρώτος παίκτης που πετυχαίνει χατ-τρικ σε ευρωπαϊκό τελικό μετά το 1969.
Ο Νιγηριανός, που είναι ίσως ο καλύτερος σουτέρ αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, προέρχεται από μία φοβερή «doppietta» την Κυριακή στη Νάπολι. Κάτι «3άρια» λοιπόν που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή το ενδεχόμενο να σκοράρει στη Σουηβία είναι άκρως δελεαστικά…